Dzieciństwo. Lata chłopięce. Młodość (po rosyjsku)

Napoleon najeżdża Rosję i car Aleksander niechętnie wypowiada wojnę Francji. Po obu stronach jest coraz więcej rannych.

Książę Andrzej Bołkoński wraca do czynnej służby wojskowej, zostawiając synka pod opieką siostry, księżniczki Marii. Przed wyjazdem prosi ojca i siostrę, aby opuścili posiadłość i udali się w bezpieczniejsze miejsce. Natasza Rostowa długo dochodzi do zdrowia po nieudanej próbie samobójstwa. Nie może pogodzić się z myślą, że książę Anatol Kuragin, przez którego zerwała zaręczyny z Andrzejem Bołkoński, okazał się pozbawionym skrupułów uwodzicielem. Hrabia Piotr Bezuchow, obecnie jeden z najbogatszych ludzi w Rosji, rozczarowany zarówno nieudanym małżeństwem, jak i słabą rosyjską masonerią, obserwuje reakcje mieszkańców Moskwy na zagrożenie ze strony armii francuskiej. Z kabalistycznych obliczeń wysnuwa wniosek, że jego przeznaczeniem jest zabicie Bonapartego.

«Севастопольские рассказы» Льва Николаевича Толстого (1828–1910) посвящены героической обороне Севастополя во время Крымской войны. В течение нескольких месяцев Толстой находился в осажденном городе и принимал участие в его защите. За храбрость молодой офицер был награжден орденом Святой Анны, медалями «За защиту Севастополя» и «В память войны 1853—1856 гг.». В рассказах, написанных под живым впечатлением от севастопольских событий, писатель показал войну «не в правильном, красивом и блестящем строе, с музыкой и барабанным боем», а «в настоящем ее выражении — в крови, в страданиях, в смерти...». «Севастопольские рассказы» были опубликованы в 1855–1856 гг. в журнале «Современник» и упрочили репутацию Толстого как яркого, талантливого писателя, на которого, как писал Н. А. Некрасов, возлагались все надежды русской литературы. В настоящее издание включены также и другие ранние рассказы Толстого: «Метель», «Три смерти», «Поликушка».